پارگی رباط صلیبی بیشتر در حین انجام ورزش‌هایی اتفاق می‌افتد که مستلزم توقف‌ها، پریدن یا تغییر جهت‌های ناگهانی هستند. بسته به شدت آسیب، درمان می‌تواند شامل استراحت و فیزیوتراپی و  تمرینات توانبخشی، جهت کمک به بازیابی قدرت و ثبات، یا جراحی جهت تعویض رباط پاره شده و پس از آن توانبخشی، باشد.

ACL(رباط متقاطع قدامی زانو)

بافت  ACL، که رباط صلیبی قدامی زانو نامیده می شود، حرکت دو استخوان ران و ساق را بر روی یکدیگر کنترل می کند. در افراد مسن و کم تحرک معمولا عمل جراحی ترمیم آن انجام نمی شود. اما در بیماران جوان جراحی بازسازی پس از آسیب صورت می گیرد زیرا زانویی که عملکرد این رباط در آن مختل شده، زانویی بی ثبات خواهد بود و فرد حین حرکت حس خالی شدن زانو را خواهد داشت که این باعث آسیب منیسک و غضروف مفصلی و در نهایت آرتروز می شود. بافتی که به منظور جایگزین استفاده می شود از تاندون پتلا (کشکک) و یا از عضلات همسترینگ داخلی (عضلات پشت ران) گرفته شده است. این بافت پس از شش ماه مانند رباط اولیه نقش ایفا خواهد کرد اما کامل شدن آن حدود یک سال زمان می برد.